بر سنگ مزارم بنویسید که
او عاشق بود اما هیچ وقت عشقی نداشت
آرامش را دوست می داشت اما هرگز روی آن را ندید
آرزو بسیار داشت اما همه را درقلب خود مدفون ساخت ،
اودر تلاطم زاده شد ،
باتعارض بزرگ شد ،
به حسرت پیرشد ،
و در تضاد و تنهایی درگذشت ،
بنویسید که او بک دهه شصتی بود ....
هرگز گمان نمی کردم روزی اینقدر فقیر باشم ، آنگاه که دوستم تاوان دل شکسته اش را طلب کرد ....
ما را چه شده است ، به کجا چنین شتابان
من در اندیشه ی اصالت انسانم و تودر اندیشه یافتن دروغی برای فریب دلی تنها ، چه لذتی ست در همخوابگی با یک فریب ، من در اندیشه برافروختن شمعم در ظلمات این شهر و تو در اندیشه راهی برای دستبرد در جیب گدایان شهر ، شاید تلاشی ست بی فایده چرا که اخلاق آخرین نفسهایش را می کشد ، بعد از این در اندیشه طوفان باش و کشتی نوح ،
به هوش باش که پاسبان شهرمان مرده است .
کنج تنهایی من
شاید آرامگاهی ست برای خاطرات در احتزار ،
شاید رستنگاهی ست برای همه ی افکار خسته ،
شاید پرورشگاه سمفونی تکرار نتهای بی نظم سازیست شکسته ،
شاید بارگاه غمی ست کهنه در دل ،
شاید نقطه اتصال من به ابدیت باشد
و شاید ...